سابقه و هدف: امروزه سرطان پوست شایع‌ترین نوع سرطان است و بررسی انجام شده در اکثر کشورها حکایت از شیوع بالای سرطان پوست دارد. ژن TIMP-2 به عنوان مهارکننده بافتی ماتریکس متالوپروتئیناز است و هم در سلول‌های سرطانی و هم در سلول‌های سالم بیان می‌شود. هدف از این مطالعه بررسی بیان ژن TIMP-2 در افراد مبتلا به سرطان پوست و هم‌چنین بررسی ارتباط پیشرفت بیماری با میزان بیان این ژن بوده است.

مواد و روش‌ها: در مطالعه موردی- شاهدی حاضر تعداد 60 نمونه بلوک پارافینه شامل 30 نمونه از افراد مبتلا به سرطان در بازه سنی 30 تا 80 سال و 30 نمونه از افراد نرمال از بیمارستان میلاد تهران جمع‌آوری گردید. RNA نمونه‌ها به کمک محلول RNX-PLUS استخراج شد. سپس سنتز cDNA با استفاده از پرایمرهای Random Hexamer و Oligo dT و آنزیم MMuLV انجام شد. بیان ژن TIMP-2 با کمک Real-time PCR انجام گرفت.

یافته‌ها: با ارزیابی بیان ژن TIMP-2 مشخص گردید که بیان این ژن 13/1 برابر نسبت به نمونه‌های نرمال افزایش یافته بود (001/0>p). علاوه بر این بین اندازه تومور و میزان بیان ژن TIMP-2 رابطه معنا داری وجود داشت به طوری که میزان بیان ژن TIMP-2 برای تومورها با اندازه بیش‌تر از 2 سانتی‌متر برابر با 72/6 نسبت به نمونه‌های نرمال (0005/0>p) و میانگین بیان ژن برای تومورها با اندازه کم‌تر از 1 سانتی‌متر و بین 1 تا 2 سانتی‌متر به ترتیب 57/0 و 003/1 بود (001/0>p). هم‌چنین در مردان میزان بیان ژن TIMP-2 بیش از زنان بود.

استنتاج: ژن TIMP-2 در پیشرفت سرطان پوست می‌تواند نقش موثری داشته باشد به طوری که با افزایش اندازه تومور و سن بیمار میزان بیان ژن TIMP-2 افزایش یافت. در نهایت به نظر می‌رسد که بیان ژن TIMP-2 می‌تواند به عنوان بیومارکر قابل اعتماد برای ارزیابی سرطان پوست در مراحل اولیه بیماری باشد.