سابقه و هدف: تهوع و استفراغ بارداری در 50 تا 90 درصد بارداری‌‌ها رخ می‌دهد. رفتار های دلبستگی مادر به جنین نقش مهمی در پذیرش هویت مادری، پیامد مطلوب بارداری و رشد و تکامل کودک ایفا می‌کند. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط تهوع و استفراغ بارداری با دلبستگی مادر به جنین انجام پذیرفت.
مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی، بر روی 432 زن باردار 13 تا 20 هفته مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر اهواز در سال 1395 انجام شد. ابزارگردآوری داده‌ها، پرسشنامه‌‌های تهوع و استفراغ Rhodes و دلبستگی مادر به جنین کرانلی بوده است. داده‌‌ها با استفاده ازآمار توصیفی و آزمون‌‌های آماری تی مستقل وکای اسکور تجزیه ‌و تحلیل شد .
یافته‌ها: در این مطالعه میانگین نمره دلبستگی مادر به جنین در زنان مبتلا به تهوع و استفراغ 122/12±38/91 بیش‌تر از زنان بدون تهوع 56/11±70/89 بوده است ولی در دو گروه تفاوت معنی‌داری وجود نداشت (141/0 = p ). بین نمره میانگین نسبت دادن خصوصیاتی به جنین 17/4±96/19 با 017/0 = p و نمره میانگین از خود گذشتگی مادر 75/2±33/20 با 038/0 = P در دو گروه تفاوت معنی‌داری وجود داشت.
استنتاج: هر چند تهوع و استفراغ بارداری با مجموع نمره کلی دلبستگی مادر به جنین ارتباط معناداری را نشان نداده است ولی بررسی ابعاد دلبستگی مادر به جنین به تنهایی نشان‌دهنده وجود ارتباط معنی‌دار برخی از ابعاد، با تهوع و استفراغ بارداری بود. مادرانی که تهوع و استفراغ بارداری بیش‌تری داشتند از خود گذشتگی در آن‌ها کم‌تر، و نسبت دادن خصوصیاتی به جنین در آن‌ها بیش‌تر بوده است.