سابقه و هدف: ایمیداکلوپرید، یک حشره‌کش سیستمیک بوده که به طور گسترده جهت کنترل تعداد زیادی از آفات در کشاورزی به کار می‌رود. بنابراین با توجه به اثرات سمی آن، لازم است با روش‌های مناسبی آن را حذف نمود. هدف این مطالعه، ارزیابی کارایی فرایند تجزیه‌ی الکتروشیمیایی در حذف سم ایمیداکلوپرید از محلول‌های آبی می‌باشد.
مواد و روش‌ها: از یک راکتور شیشه‌ای و ترکیب‌های مختلفی از الکترودها برای انجام آزمایشات ناپیوسته جهت بررسی کارایی فرایند استفاده شد. تأثیر پارامترهای مختلف جهت تعیین شرایط بهینه مورد بررسی قرار گرفت. برای انجام این کار به ترتیب از الکترودهای سرب و استیل ضد زنگ به عنوان آند و کاتد استفاده شد. در ادامه و تحت شرایط بهینه‌ی تعیین شده، کارایی الکترودهای مختلف شامل مس، آهن، آلومینیوم، استیل و گرافیت در حذف سم با هم مقایسه ساده شدند.
یافته‌ها: آنالیزها نشان داد که تحت شرایط بهینه، کارایی روش در حذف ایمیداکلوپرید و COD به ترتیب برابر 2/97 درصد و 57/88 درصد می‌باشد. داده‌های سینتیکی تبعیت آن از واکنش درجه اول کاذب را نشان داد. در بین الکترودهای بررسی شده نیز بعد از سرب، به ترتیب الکترودهای مس، آهن، استیل، گرافیت و آلومینیوم بیش‌ترین کارایی را نشان دادند. آنالیز طیف‌سنجی مادون قرمز (FTIR) نشان داد که بر اثر تجزیه‌ی سم، گروه‌های عاملی دچار تغییر می‌شود. هم‌چنین نتایج آنالیز GC/MS تجزیه شدن ترکیب را به محصولات پایانی تأیید کرد.
استنتاج: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد فرایند الکتروشیمیایی، یک فرایند مؤثر در حذف حشره‌کش ایمیداکلوپرید بوده که تحت شرایط بهینه آزمایشگاهی می‌تواند حدود 97 درصد کارایی در حذف داشته باشد.