Baghbanian S M, Ramezani M, Abedini M, Yazdani Charati J. Difference between Risk Factors of Common Ischemic Brain Strokes on Anterior and Posterior Circulation. J Mazandaran Univ Med Sci 2013; 23 (101) :49-54
URL:
http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-2218-fa.html
باغبانیان سیدمحمد، رمضانی منیره، عابدینی محمود، یزدانی چراتی جمشید. بررسی تفاوت بین فاکتور خطرهای شایع سکته های مغزی ایسکمیک بر گردش خون قدامی و خلفی. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1392; 23 (101) :49-54
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-2218-fa.html
چکیده: (12072 مشاهده)
سابقه و هدف : سکته مغزی یکی از شایع ترین بیماری های نورولوژیک و دومین علت مرگ و می ر در افراد بالغ
محسوب می شود. اطلاع دقیقی در خصوص نقش مستقل هر یک از فاکتورهای خطر بر گردش خون قدامی و خلفی مغز
موجود نمی باشد در حالی که سکته مغزی در مسیر قدامی شای ع تر ولی در مسیر خلفی شدیدتر و خطرناک تر است . لذا این
مطالعه با هدف مقایسه فاکتورهای خطر شایع سکته ای مغزی ایسکمیک بر گردش خون قدامی و خلفی انجام شده است.
مواد و روش ها: در این مطالعه بیماران شامل 200 بیمار مبتلا به سکته مغزی ایسکمیک ترومبوتیک بود هاند که طی یک
مشخص MRI و MRA سال به اورژانس های بیمارستان بوعلی ساری و امام بهشهر مراجعه نموده اند نوع سیرکولاسیون درگیر با
شد. فاکتور خطرهای بیماران اعم از دیابت، هیپرتانسیون، هیپرلیپیدمی، کشیدن سیگار و بیماری های ایسکمیک قلب ثبت شد.
33 درصد دچار هیپرلیپیدمی و / 45 درصد دیابتیک، 7 / 40 درصد دچار پرفشاری خون و 2 / یافته ها: از 200 بیمار 4
7 درصد سیگاری بوده اند. در این مطالعه اثر سن و جنس بر نوع گردش خون / 14/7 درصد دچار بیمار ی ایسکیک قلبی و 7
و در افراد مبتلا به (p<0/ 1 برابر ( 05 / درگیر معن ی دار نبوده است . در افراد دیابتی شانس درگیری سیرکولاسیون خلفی 6
در حالی که اثر هم زمان دیابت و .(p<0/ 1 برابر بوده است ( 05 / پرفشاری خون هم شانس درگیری گردش خون خلفی 6
شانس درگیری گردش خون قدامی در بیماران دچار .(p>0/ فشارخون بر نوع گردش خون درگیر معنی دار نبوده است ( 05
هیپرلیپیدمی پنج برابر گردش خون خلفی بوده است . بین سیگار کشیدن و نیز بیمار ی های ایسکمیک قلبی و نوع گردش
.(p>0/ خون درگیر اثر معنی داری مشاهده نشده است ( 05
استنتاج: با توجه به شیوع بیشتر سکته های مسیر خلفی در بیماران مبتلا به پرفشاری خون و یا دیابتی و خطرناک تر بودن
این نوع از سکته های مغزی این ریسک فاکتورها را با دقت بیش تری به مقادیر نرمال نزدیک کرد و در این بیماران به
سندرم های مسیر خلفی توجه ویژه مبذول داشت.