سابقه و هدف: سکته مغزی از علل شایع مرگ و میر می‌باشد. مطالعه حاضر به منظور بررسی پیش‌آگهی یکساله بیماران مبتلا به سکته مغزی انجام پذیرفت.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، 361 بیمار که به دنبال سکته مغزی در بیمارستان سینای همدان در سال 95-94 بستری شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از چک لیستی که شامل اطلاعات دموگرافیک، ریسک فاکتورها، (MRS)Modified Rankin Scale در زمان ترخیص، 3 ماه، 6 ماه و یک سال پس از سکته بوده است، جمع‌آوری گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS  نسخه 16 و آزمون تی تست و کای 2 انجام شد.
یافته‌ها: 63 نفر در سال اول فوت، و 298 نفر تا پایان مطالعه زنده بودند. میانگین MRS زمان ترخیص یا قبل از مرگ در افرادی که فوت نمودند بیشتر از افرادی بود که یک سال اول زنده ماندند (71/0±31/4، 09/1±44/2) و این از نظر آماری معنی‌دار بود (001/0= p). بیماران با گذشت زمان وضعیت مناسب تری پیدا کردند به گونه ای که میانگین MRS در زمان ترخیص برابر با 5/2، سه ماه بعد 8/1، 6 ماه بعد 3/1 و پس از گذشت یک سال به 2/1 کاهش پیدا کرد.
استنتاج: سکته مغزی نوع هموراژیک، درگیری همزمان دو نیمکره، میانگین سنی بالاتر، مصرف اپیوم و سیگار، سابقه قبلی سکته مغزی، دیابت، بیماری قلبی و داشتن چندین علامت بالینی همزمان در زمان بروز سکته با پیامد ضعیف در بیماران همراه است.