دوره 29، شماره 174 - ( تیر 1398 )
جلد 29 شماره 174 صفحات 29-22 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Kamrani G, Montazer F, Nejadi Keralirjani F, Shekarriz R. Expression of Aldehyde Dehydrogenase 1 in Patients with Colorectal Cancer in North of Iran
. J Mazandaran Univ Med Sci 2019; 29 (174) :22-29
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-13201-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-13201-fa.html
کامرانی قدسیه، منتظر فاطمه، نژادی کلاریجانی فاطمه، شکرریز رامین. بررسی بیان مارکر آلدهید دهیدروژناز 1 در بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال در شمال ایران. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1398; 29 (174) :22-29
چکیده: (3029 مشاهده)
سابقه و هدف: مرگ و میر بیماری بالای سرطان با وجود پیشرفت چشمگیر در زمینه تشخیص و درمان می‌تواند ناشی از حضور سلول های بنیادی توموری (CSC) باشد. آنزیم آلدهید دهیدروژناز1 (ALDH1) در بعضی مطالعات به عنوان مارکری از CSC معرفی شده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی این مارکر در سرطان کولورکتال و ارتباط آن با خصوصیات کلینیکوپاتولوژیک طراحی و اجرا شد.
مواد و روش‌ها: طی یک مطالعه گذشته نگر، بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی (ره) ساری، وارد مطالعه شدند. شدت بیان و توزیع ALDH1 به روش ایمونوهیستوشیمی سنجیده شد. داده‌ها به کمک نرم افزار SPSS 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: 40 بیمار (20 مرد و 20 زن) وارد مطالعه شدند. فراوانی مثبت شدن ALDH1 و شدت بیان آن در بافت تومورال و غیرتومورال تفاوت معنی‌داری نداشت. شدت بیان با سن، نوع آدنوکارسینوم، مکان تومور ارتباطی نداشت. با این حال، شدت بیان در زنان بیش‌تر از مردان بود (08/0= P). 75 درصد بیماران در مرحله تمایز خوب بیان خفیف ALDH1 داشتند (07/0= P). از نظر وضعیت توزیع؛ توزیع discontinuous در آدنوکارسینوم غیرموسینوسی (06/0= P) و تمایز خوب (028/0= P) بیش‌تر بود.
استنتاج: در این مطالعه بیان ALDH1 در بافت سرطان کولورکتال و نرمال تفاوت معنی‌داری نداشت، با این حال شدت بیان بیش‌تر در زنان و همچنین توزیع discontinuous در تمایز خوب و آدنوکارسینوم غیرموسینوسی مشاهده شد و اهمیت ALDH1 به عنوان مارکر CSC در سرطان کولورکتال نیازمند بررسی بیش تر است.
مواد و روش‌ها: طی یک مطالعه گذشته نگر، بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی (ره) ساری، وارد مطالعه شدند. شدت بیان و توزیع ALDH1 به روش ایمونوهیستوشیمی سنجیده شد. داده‌ها به کمک نرم افزار SPSS 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: 40 بیمار (20 مرد و 20 زن) وارد مطالعه شدند. فراوانی مثبت شدن ALDH1 و شدت بیان آن در بافت تومورال و غیرتومورال تفاوت معنی‌داری نداشت. شدت بیان با سن، نوع آدنوکارسینوم، مکان تومور ارتباطی نداشت. با این حال، شدت بیان در زنان بیش‌تر از مردان بود (08/0= P). 75 درصد بیماران در مرحله تمایز خوب بیان خفیف ALDH1 داشتند (07/0= P). از نظر وضعیت توزیع؛ توزیع discontinuous در آدنوکارسینوم غیرموسینوسی (06/0= P) و تمایز خوب (028/0= P) بیش‌تر بود.
استنتاج: در این مطالعه بیان ALDH1 در بافت سرطان کولورکتال و نرمال تفاوت معنی‌داری نداشت، با این حال شدت بیان بیش‌تر در زنان و همچنین توزیع discontinuous در تمایز خوب و آدنوکارسینوم غیرموسینوسی مشاهده شد و اهمیت ALDH1 به عنوان مارکر CSC در سرطان کولورکتال نیازمند بررسی بیش تر است.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
آسيب شناسي(پاتولوژی)
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
