متاستاز اربیتال ناشی از کارسینوم پاپیلاری تیروئید (PTC) تظاهری بسیار نادر و اغلب مورد غفلت در تشخیص‌های افتراقی، به‌ویژه در بیماران مبتلا به مراحل پیشرفته و مقاوم به ید رادیواکتیو است. در حالی‌که شایع‌ترین محل‌های متاستاز دوردست درPTC  ریه‌ها و استخوان‌ها هستند، درگیری اربیت بسیار نادر بوده و می‌تواند موجب علائم شدید بینایی و اختلال عملکرد چشم شود. در این مقاله، بیمار مرد ۵۱ ساله‌ای معرفی می‌شود که در سال ۲۰۱۴ به  PTCمبتلا و تحت تیروئیدکتومی کامل و درمان با ید رادیواکتیو قرار گرفت. طی سال‌های بعد، متاستازهای وسیعی در ریه‌ها و لنف‌نودهای مدیاستین در وی ایجاد شد که به درمان با ید پاسخ مطلوبی نداشتند. در ادامه، بیمار برای کنترل موضعی ضایعات مدیاستین تحت پرتو درمانی خارجی (EBRT) قرار گرفت.
هجده ماه پس از درمان، بیمار با علائم جدیدی شامل دوبینی، تاری دید و تورم چشم چپ مراجعه نمود. تصویر برداری MRI مغز توده‌ای به ابعاد ۳۹×۳۳ میلی‌متر در دیواره خلفی- جانبی اربیت چپ نشان داد که بر عصب بینایی و بافت‌های اطراف فشار وارد می‌کرد. بیوپسی و بررسی ایمونوهیستوشیمی منشأ تیروئیدی ضایعه را تأیید کردند. با توجه به پایداری ضایعات ریوی و وضعیت بالینی مناسب بیمار، پرتو درمانی رادیکال ناحیه اربیت با دوز ۶۰ گری در ۳۰ جلسه انجام شد که منجر به بهبود علائم و کاهش اندازه توده در پیگیری‌ها گردید.
این مورد بر اهمیت توجه به الگوهای نادر متاستاز در PTC پیشرفته و کارایی پرتو درمانی در کنترل موضعی ضایعات مقاوم به ید تأکید دارد.