دوره 35، شماره 251 - ( آذر 1404 )
جلد 35 شماره 251 صفحات 64-53 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Aghaei-Zarch S M, Mahmoudieh L, Miryounesi M, Movafagh A. Investigation of the Expression of lncRNA HOTAIR and lncRNA PVT1 in Individuals with Diabetic Nephropathy. J Mazandaran Univ Med Sci 2025; 35 (251) :53-64
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-22160-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-22160-fa.html
آقایی زارچ سید محسن، محمودیه لیلا، میریونسی محمد، موفق ابوالفضل. بررسی بیان ژن های lncRNA HOTAIR و lncRNA PVT1 در افراد مبتلا به نفروپاتی دیابتی. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1404; 35 (251) :53-64
چکیده: (31 مشاهده)
سابقه و هدف: نفروپاتی دیابتی یکی از عوارض میکروواسکولار دیابت نوع دو است که میتواند منجر به نارسایی کلیوی گردد. در این مطالعه به بررسی بیان ژن های lncRNA HOTAIR و lncRNA PVT1 در افراد مبتلا به DN (دیابت نوع دو با نفروپاتی دیابتی)، افراد مبتلا به T2DM (دیابت نوع دو بدون نفروپاتی دیابتی )، گروه Pre-diabetes (پره دیابتی) و گروه Control (افراد سالم) پرداخته شد. علاوه بر این، میزان بیانlncRNA HOTAIR و lncRNA PVT1 در سلولهای HEK-293 تحت تیمار با گلوکز بالا و گلوکز طبیعی ارزیابی شد.
مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، سطوح بیان ژنهای lncRNA HOTAIR و lncRNA PVT1 در بین چهار گروه، 50 فرد سالم، 50 فرد مبتلا به Pre-diabetes، 50 بیمار مبتلا به T2DM و 50 بیمار مبتلا به DN، مقایسه گردید. همچنین برای القای مدل DN در محیط آزمایشگاهی، سلولهای HEK-293 به میزان 72 ساعت در شرایط گلوکز بالا (100mmolar/l) و گلوکز طبیعی تیمار شدند، و میزان بیان ژنهای هدف در سلولهای مورد نظر اندازهگیری شد.
یافتهها: میزان بیان lncRNA PVT1 به میزان قابل ملاحظهای در افراد مبتلا به DN نسبت به گروه سالم و pre-diabetes افزایش می یابد ولی تفاوت معنیداری با گروه T2DM نشان نمی دهد. همچنین میزان بیان lncRNA HOTAIR در گروه DN در مقایسه با سایر گروهها افزایش یافت. همچنین، گلوکز بالا باعث افزایش میزان بیان lncRNA PVT1 شد، در حالی که تغییری در میزان بیان lncRNA HOTAIR ایجاد نکرد.
استنتاج: ژنهای lncRNA HOTAIR و lncRNA PVT1 در پاتوژنز DN دخالت دارند، و همچنین lncRNA PVT1 نسبت به lncRNA HOTAIR همراهی قویتری با تغییرات سلولی ناشی از گلوکز دارد.
مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، سطوح بیان ژنهای lncRNA HOTAIR و lncRNA PVT1 در بین چهار گروه، 50 فرد سالم، 50 فرد مبتلا به Pre-diabetes، 50 بیمار مبتلا به T2DM و 50 بیمار مبتلا به DN، مقایسه گردید. همچنین برای القای مدل DN در محیط آزمایشگاهی، سلولهای HEK-293 به میزان 72 ساعت در شرایط گلوکز بالا (100mmolar/l) و گلوکز طبیعی تیمار شدند، و میزان بیان ژنهای هدف در سلولهای مورد نظر اندازهگیری شد.
یافتهها: میزان بیان lncRNA PVT1 به میزان قابل ملاحظهای در افراد مبتلا به DN نسبت به گروه سالم و pre-diabetes افزایش می یابد ولی تفاوت معنیداری با گروه T2DM نشان نمی دهد. همچنین میزان بیان lncRNA HOTAIR در گروه DN در مقایسه با سایر گروهها افزایش یافت. همچنین، گلوکز بالا باعث افزایش میزان بیان lncRNA PVT1 شد، در حالی که تغییری در میزان بیان lncRNA HOTAIR ایجاد نکرد.
استنتاج: ژنهای lncRNA HOTAIR و lncRNA PVT1 در پاتوژنز DN دخالت دارند، و همچنین lncRNA PVT1 نسبت به lncRNA HOTAIR همراهی قویتری با تغییرات سلولی ناشی از گلوکز دارد.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
ژنتیک
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
