اثر 12 هفته تمرین شنا بر بیان ژن های مسیر NF-kβ و ژن میتوکندریایی  TFAMدر بافت قلبی رت‌های نر دیابتی شده

خاکزاد, ستاره; پارسا, حسام

دوره 35، شماره 251 - ( آذر 1404 ) جلد 35 شماره 251 صفحات 41-30 | برگشت به فهرست نسخه ها

Mendeley

Zotero

RefWorks

Khakzad S, Parsa H. The Effect of Swimming Training on the Expression of NF-κB Pathway and TFAM Mitochondrial Genes in the Cardiac Tissue of Diabetic Male Rats. J Mazandaran Univ Med Sci 2025; 35 (251) :30-41
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-22289-fa.html

خاکزاد ستاره، پارسا حسام. اثر 12 هفته تمرین شنا بر بیان ژن های مسیر NF-kβ و ژن میتوکندریایی TFAMدر بافت قلبی رت‌های نر دیابتی شده. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1404; 35 (251) :30-41

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-22289-fa.html

اثر 12 هفته تمرین شنا بر بیان ژن های مسیر NF-kβ و ژن میتوکندریایی TFAMدر بافت قلبی رت‌های نر دیابتی شده

ستاره خاکزاد

، حسام پارسا

چکیده: (218 مشاهده)

سابقه و هدف: دیابت ملیتوس از طریق افزایش بیومارکرهای التهابی موجب بیماری‌های قلبی عروقی می‌شود، و ممکن است فعالیت ورزشی بر فاکتورهای التهابی تاثیرگذار باشد، و وضعیت قلبی- عروقی را بهبود بخشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات تمرینات شنا بر بیان ژن‌های مسیر NF-κB (IL-1β، TNF-α،IKK-β ) و ژن میتوکندریایی TFAM در بافت قلب رتهای دیابتی نوع دو، انجام پذیرفت.
مواد و روش ‌ها: در این مطالعه مقطعی– کاربردی، تعداد 21 رت نر (10±160 گرم) به‌طور تصادفی به سه گروه کنترل سالم، کنترل- دیابتی، و دیابتی- تمرین تقسیم شدند. دیابت نوع دو به روش درون صفاقی از استرپتوزوسین (60 میلی‌گرم/کیلوگرم) القاء گردید. تمرین ورزشی شامل 12 هفته شنا، پنج روز در هر هفته و 30 دقیقه در هر جلسه بود. پس از 48 ساعت از آخرین جلسه تمرین، بافت قلب جدا گردید، و بیان ژن با روش Real time PCR بررسی شد، و داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS نسخه 21 به روش تحلیل واریانس یک‌سویه، تست تعقیبی توکی و سطح معنی‌داری 0/05P≤ تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: دیابت بیان ژن‌های IL-1β، TNF-α،IKK-β را افزایش داد، و پس از مداخله شنای 12هفته‌ای این مقادیر در مقایسه با گروه کنترل کاهش پیدا کردند. هم‌چنین دیابت تاثیر معنی‌داری بر بیان ژن TFAM نداشت، اما اجرای 12هفته تمرین شنا توسط رت‌های دیابتی ژن TFAM را در مقایسه با گروه کنترل سالم و دیابتی افزایش داد (0/05P≤ ).
استنتاج: به‌نظر می‌رسد که بیماری دیابت منجر به افزایش بیان ژن‌های التهابی در بافت قلب می‌شود و موجب تخریب عملکرد میتوکندری می‌گردد. تمرین شنا التهاب را کاهش می‌دهد، و ممکن است با افزایش بیان ژن TFAM در نهایت عملکرد میتوکندری قلب را در رت‌های دیابتی بهبود بخشد.

واژه‌های کلیدی: دیابت نوع دو، تمرین شنا، IL-1β، TNF-α، TFAM، IKK-β

متن کامل [PDF 1180 kb] (77 دریافت)

نوع مطالعه: پژوهشي-کامل | موضوع مقاله: فیزیولوژی ورزشی

ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
	این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

Designed & Developed by : Yektaweb