سابقه و هدف: سکته مغزی یکی از علل عمده از کارافتادگی و ناتوانی در مراقبت از خود است. بنابراین معرفی و توسعه روشهای درمانی جدید به منظور ارتقاء و تسریع مرحله بهبودی بعد از حادثه مغزی، از لحاظ درمانی، اجتماعی و اقتصادی اهمیت زیادی دارد. لذا این مطالعه با هدف تعیین تأثیر آینه درمانی بر توانایی مراقبت از خود پس از سکته مغزی به انجام شد.
مواد و روشها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی تعداد 50 نفر بیمار مبتلا به سکته مغزی در مدت 8 ماه به صورت تخصیص تصادفی در دو گروه کنترل (25 نفر) و آینه درمانی (25 نفر) قرار گرفتند. در گروه مداخله، آینه درمانی به مدت 30 دقیقه و در 20 جلسه به صورت روزانه یا روز در میان انجام شد، به این صورت که فرد حرکات دامنه حرکتی اندام فوقانی و تحتانی را توسط سمت سالم در مقابل آینه انجام داده و تنها تصویر آینهای آن را مشاهده مینمود. هر دو گروه آینه درمانی و کنترل برنامه معمول توانبخشی (تحریک عصبی- عضلانی و حرکت درمانی) را دریافت میکردند. توانایی مراقبت از خود قبل از مداخله و پایان جلسات پنجم، دهم، پانزدهم و بیستم، با استفاده از ابزار بارتل مورد ارزیابی قرار گرفت. نمره مراقبت از خود در مراحل مختلف و در دو گروه، توسط آزمون تی و تحلیل واریانس با مقادیر تکراری مقایسه شدند. سایر آزمونهای به کار رفته شامل من ویتنی، کای اسکوئر و آنالیز واریانس دوطرفه می باشد.
یافتهها: دو گروه قبل از مداخله از نظر توانایی مراقبت از خود و متغیرهای مداخلهگر تفاوت آماری معنیداری نداشتند. در پایان جلسه پنجم، دهم و پانزدهم بیماران از نظر توانایی مراقبت از خود تفاوت آماری معنیدار داشتند (05/0>p). اما در پایان جلسه بیستم بیماران در گروه آینه درمانی از نظر توانایی مراقبت از خود نسبت به گروه کنترل تفاوت آماری معنیداری نداشتند (05/0
p) ولی به صورت متقابل این دو تأثیری بر مراقبت از خود بیماران پس از سکته مغزی نداشته است (05/0
نوع مطالعه:
پژوهشي-کامل |