دوره 24، شماره 112 - ( اردیبهشت 1393 )
جلد 24 شماره 112 صفحات 40-34 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hamounnavard S, Delirezh N, Afza Ahangaran N. Evaluation of peripheral blood neutrophil survival following treatment with Mesenchymal stem cells in rats. J Mazandaran Univ Med Sci 2014; 24 (112) :34-40
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-3056-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-3056-fa.html
هامون نورد سحر، دلیرژ نوروز، افضل آهنگران ناهیده. میزان زنده‌مانی نوتروفیل خون محیطی به دنبال تیمار با سلول‌های بنیادی مزانشیمال رت. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1393; 24 (112) :34-40
چکیده: (7966 مشاهده)
سابقه و هدف: سلول‌های بنیادی مزانشیمال (Mesenchymal stem cells یا MSCs) به دلیل سهولت خالص‌سازی، تکثیر و خاصیت تنظیم سیستم ایمنی، منبع مناسبی برای سلول درمانی می‌باشند. این مطالعه به منظور بررسی اثر MSCs بر زنده‌مانی نوتروفیل انجام گرفت.
مواد و روش‌ها: سلول مزانشیمال از مغز استخوان فمور و تیبیا رت 8-6 هفته استحصال شد و در محیط کشت DMEM (Dulbecco's Modified Eagle's Medium) کشت داده شد. سلول مزانشیمال پس از بلوغ، با نوتروفیل جدا شده از خون محیطی رت به مدت 1 ساعت و در دمای 37 درجه سانتی‌گراد انکوبه گردید. زنده‌مانی نوتروفیل در انکوباسیون‌های 6 و 24 ساعته با MSCs به روش فلوسیتومتری و با استفاده از نرم‌افزار An/PI (Annexin/Propidium iodide) اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آزمون‌های ANOVA و Tukey در سطح معنی‌داری 05/0 > P مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: در انکوباسیون 6 ساعته نوتروفیل با MSCs، درصد سلول سالم به طور معنی‌داری کاهش و میزان آپوپتوز نسبت به گروه شاهد افزایش یافت و افزایش نکروز سلولی نسبت به گروه شاهد معنی‌دار نبود. در انکوباسیون 24 ساعته نوتروفیل با MSCs، درصد سلول سالم به طور معنی‌داری افزایش و میزان آپوپتوز نسبت به گروه شاهد کاهش داشت و کاهش نکروز سلولی در گروه‌های تیمار نسبت به گروه شاهد معنی‌دار نبود (05/0 > P).
استنتاج: علاوه بر اهمیت بالینی MSCs، برخی جنبه‌های مهم بیولوژیک شامل خودنوزایی، تکثیر و اثرات تنظیمی ایمنی آن‌ها، پتانسیل مهمی برای درمان می‌باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
ايمونولوژي
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
