چکیده: (۸۹۷۹ مشاهده)
سابقه و هدف: هپاتیت C یک بیماری حاد یا مزمن کبدی در سراسر جهان است. کموکایندها و رسپتورهای کموکاینی با بهکارگیری و فعالسازی سلولهای التهابی به سمت کبد آلوده در ایجاد یک پاسخ ایمنی مؤثر علیه ویروس هپاتیت C (HCV) شرکت دارند. رسپتور کموکاینی CCR5 روی سلولهای مختلفی از سیستم ایمنی بیان شده و گزارش شده است که پلیمورفیسم CCR5-59353T/C ممکن است با عفونت HCV مرتبط باشد. از این رو، این مطالعه به منظور تعیین ارتباط بین این پلیمورفیسم با استعداد ابتلا به عفونت HCV در بیماران ایرانی انجام شد.
مواد و روشها: در این مطالعه 100 بیمار مبتلا به HCV و 100 فرد سالم به طور تصادفی انتخاب شدند. با روش نمک اشباع DNA ژنومی از بافیکوت استخراج شد. ژنوتیپهای CCR5-59353(T/C) توسط روش PCR اختصاصی آلل تعیین شدند. محصولات PCR رویژل آگارز 5/1 درصد الکتروفورز شدند و برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون Chi-square استفاده شد.
یافتهها: فراوانی آلل واریانت C در گروه بیماران مبتلا به HCV 42 درصد و در افراد سالم 37 درصد بود که از نظر آماری تفاوت معنیداری نداشت (3/0p=). همچنین فراوانی ژنوتیپ هموزیگوت CCR5-59353CC در بیماران مبتلا به HCV، 16 درصد و افراد سالم 12 درصد بود و هیچ تفاوت معنیداری بین دو گروه مشاهده نشد (4/0p=).
استنتاج: بر اساس یافتههای ما پلی مورفیسم CCR5-59353T/C در جمعیت مورد مطالعه به عنوان یک فاکتور ژنتیکی میزبان جهت تعیین استعداد ابتلا به عفونت HCV تأثیرگذار نمی باشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
ژنتیک