سابقه و هدف: عارضه زخم بعد از سزارین مشکل بزرگی است که ممکن است علی‌رغم رعایت تکنیک صحیح جراحی هم اتفاق بیفتد. هدف از این مطالعه مقایسه عوارض زخم جراحی سزارین در خانم های پر خطر دریافت کننده و بدون دریافت ضد انعقاد بوده است. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی است که در آن جامعه مورد مطالعه شامل تمامی زنان متقاضی سزارین الکتیو و اورژانس مراجعه‌کننده به مرکز آموزشی درمانی شهید افضلی پور کرمان در سال 1391بوده است. روش نمونه‌گیری به صورت نمونه گیری آسان و در دسترس در مدت زمان انجام مطالعه بود. بیماران با برش عرضی سزارین شده و از روز سزارین تا روز دهم بعد از سزارین که جهت کشیدن بخیه مراجعه می کردند ، مورد بررسی قرار گرفتند. یافته‌ها: میانگین سنی بیماران 28سال بود. 6/71 درصد بیماران به صورت اورژانسی تحت سزارین قرار گرفتند. در 9/1 درصد کل بیماران عارضه زخم دیده شد که 6/2 درصد (18 نفر) در بیماران گیرنده آنتی کواگولانت بوده است که این مقدار بیش‌تر در رده‌های سنی 20 تا 27سال دیده شد و شایع‌ترین نوع عارضه باز شدن سطحی زخم و سپس باز شدن عمقی زخم بود. بین وجود عارضه و دریافت آنتی کواگولانت رابطه معنی‌داری وجود داشت (001/0< P). در خصوص عوارض زخم در دو گروه تفاوت آماری معنی داری وجود داشت (048/0< P). استنتاج: استفاده از آنتی کواگولانت در بیماران سزارینی عوارضی هم چون باز شدن زخم، جدا شدن، خونریزی، هماتوم و عفونت دارد. تلاش ها باید به سمت افزایش تعداد زایمان های طبیعی و گسترش راه های زایمان طبیعی بدون درد باشد تا از میزان سزارین الکتیو و عوارض ناشی از آن کاسته شود