سابقه و هدف: نازایی یکی از معضلات مهم زندگی بشری است که در بسیاری از موارد موجب گسیختگی زوج ها و مشکلات و عوارض بعدی در زندگی اجتماعی می گردد. در بررسی های انجام شده 15 درصد جمعیت در سنین باروری مبتلا به نازایی بوده و قادر به تولیدمثل نیستند. در بروز نازایی هر کدام از زوجین نقشی داشته و سهیم می باشند. با بررسی های دقیق و کامل در زوج های مبتلا می توان در 85 تا90 درصد موارد علل نازایی را مشخص کرد و در صورت امکان آنها را درمان نمود. این مطالعه به بررسی علل و فراوانی هر کدام از علت ها در زوج های نابارور مراجعه کننده به مرکز نازایی فاطمه الزهرا(س) شهرستان بابل می پردازد.
مواد و روش ها: این مطالعه به صورت توصیفی و بر اساس اطلاعات موجود (Existing data) در پرونده بیماران نابارور مراجعه کننده به مرکز ناباروری فاطمه الزهرا (س) از مهرماه 1375 تا مهرماه 1378 صورت گرفته است. فراوانی بیماران نابارور به صورت اولیه و ثانویه مشخص شده است. بیماران براساس مشکل زوجه یا زوج جداشده و سپس نقش هر کدام به تفکیک در ایجاد ناباروری مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته ها: از میان 2169 بیمار مراجعه کننده 17/76 درصد را بیماران با نازایی اولیه و 83/23 درصد را بیماران با نازایی ثانویه تشکیل می دادند. از میان 2042 بیماری که مورد ارزیابی قرار گرفتند، در 37 درصد موارد عامل مردانه و در 33 درصد موارد علت زنانه به عنوان تنها عامل مسبب ناباروری شناخته شده و در 23 درصد موارد هر دو در ایجاد ناباروری دخیل بوده و در 7 درصد موارد هم علت ناباروری مشخص نگردیده است.
استنتاج: با توجه به یافته های این مطالعه عامل تخمدانی بیشتر از بقیه مطالعات بوده که می تواند ناشی از شیوع بیشتر سندرم تخمدان پلی کیستیک در منطقه ما باشد. همچنین فاکتور لوله ای به علت عفونت های STD (بیماری های ناشی از مقاربت) کمتر در منطقه ما، کاهش واضحی را نسبت به بقیه مطالعات نشان می دهد.