سابقه و هدف: مگنتیت هیدروکسی آپاتیت (m-Hap)، به عنوان جاذب نانو مغناطیسی تولید و برای حذف تتراسایکلین از محیط‌های آبی استفاده گردید.

مواد و روش‌ها: مورفولوژی و دیگر خصوصیات جاذب مغناطیسی تولید شده با استفاده از دستگاه‌های میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی (SEM) و اسپکتروفوتومتری تبدیل فوریه مادون قرمز (FTIR) مشخصه‌یابی شدند. عوامل مؤثر بر تتراسایکلین توسط m-Hap، شامل pH (10-3)، دزاژ جاذب (5-1/0 گرم بر لیتر)، زمان تماس (120-5 دقیقه) و غلظت اولیه تتراسایکلین (10 و 25 میلی‌گرم بر لیتر) مطالعه شدند. هم‌چنین اثر جاذب بر حذف تتراسایکلین از نمونه فاضلاب واقعی مورد بررسی قرار گرفت.

یافته‌ها: نتایج نشان داد نانوذرات تولید شده، تقریباً کروی شکل و اندازه آن‌ها بین 30-20 نانومتر بود. در شرایط بهینه جذب (زمان تماس 60 دقیقه، دوز جاذب 1 گرم در لیتر و pH برابر 5/7) راندمان حذف تتراسایکلین بیش از 99 درصد بود. داده‌های جذب با مدل لانگمویر برازش بهتری نشان داد (977/0=R²) و حداکثر ظرفیت جذب در 5/7pH= و دمای K298 معادل 4/64 میلی‌گرم بر گرم به دست آمد. نتایج آزمایشات جذب با نمونه فاضلاب واقعی بیمارستان نشان داد که بازده جذب تتراسایکلین مقداری کاهش یافت (85 درصد).

استنتاج:نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که نانو ذرات هیدروکسی آپاتیت مغناطیسی به عنوان یک جاذب بسیار مؤثر برای تصفیه آب و فاضلاب می‌باشد.