سابقه و هدف: برخی از بیماران نیاز به اندازه‌گیری مکرر برخی آزمایشات دارند، ولی علی‌رغم وجود کاتتر محیطی در بیمار، به طور معمول از ورید برای تهیه نمونه خون استفاده می‌شود. لذا مطالعه حاضر با هدف مقایسه نتایج آزمایشات بیوشیمیایی و هماتولوژیک در دو روش خونگیری معمول و خونگیری از کاتتر ورید محیطی به انجام رسید.

مواد و روش‌ها: این پژوهش یک مطالعه مورد- شاهدی است که بر روی 96 بیمار بستری در بخش‌های مراقبت ویژه بیمارستان امام خمینی (ره) ساری در سال 1393 صورت پذیرفت. هر بیمار به عنوان گروه کنترل خود محسوب گردیده و خونگیری با روش معمولی به عنوان کنترل و خونگیری از کاتتر محیطی به عنوان گروه مورد در نظر گرفته شد. جهت تهیه نمونه خون، ابتدا کاتتر ورید محیطی با 2cc نرمال سالین شستشو داده شده و پس از 5 دقیقه با دور ریختن CC 5/0 خون، خونگیری انجام شد. تمامی نمونه‌ها از نظر هموگلوبین، هماتوکریت، سدیم، پتاسیم، BUN، Cr و FBS بررسی گردیدند. یافته‌ها با استفاده از آزمون‌های کای دو، تی زوجی، ویلکاکسون، فیشر و با نسخه هجدهم نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند.

یافته‌ها: 2/56 درصد از شرکت‌کنندگان (54 بیمار)مرد و بقیه زن بودند. میانگین سنی آن‌ها 83/17± 58/47 سال بود. نتایج نشان داد تفاوت معنی‌دار آماری بین نتایج آزمایشگاهی خون گرفته شده در دو روش جهت نمونه‌های هموگلوبین (452/0= p)، هماتوکریت (718/0= p)، پتاسیم (282/0= p)، BUN (239/0= p)،Cr (247/0= p) و قندخون ناشتا (074/0= p) وجود ندارد. اما تفاوت معنی‌دار آماری بین نتایج نمونه‌های سدیم بیماران وجود دارد (034/0= p).

استنتاج: خونگیری از طریق کاتتر ورید محیطی در حال دریافت مایع، روشی قابل اعتماد در بررسی آزمایشات هماتوکریت، هموگلوبین، BUN و Cr است.