دوره 26، شماره 141 - ( مهر 1395 )                   جلد 26 شماره 141 صفحات 148-143 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Shokrzadeh M, Habibi E, Zamani A, Modanloo M, Alizadeh M. Chemoprotective Effects of Myristin against Genotoxicity Induced by Endosulfan on Human Blood Lymphocyte. J Mazandaran Univ Med Sci 2016; 26 (141) :143-148
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-8594-fa.html
شکرزاده محمد، حبیبی عمران، زمانی آناهیتا، مدانلو منا، علیزاده مریم. بررسی اثر محافظتی میریستین در ژنوتوکسیسیته ناشی از اندوسولفان بر لنفوسیت های خونی انسان. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1395; 26 (141) :143-148

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-8594-fa.html


چکیده:   (6208 مشاهده)

سابقه و هدف: میریستین به عنوان یک فلاونوئید طبیعی در چای و قهوه، اثرات فارماکولوژیک وسیعی دارد. اندوسولفان موتاژن بوده و توانایی القای آسیب‌های ژنتیکی در سلول‌های خونی انسان را دارد. هدف از این مطالعه، بررسی اثر محافظتی میریستین در برابر آسیب DNA ناشی از اندوسولفان در لنفوسیت‌های خون انسان می‌باشد.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، نمونه‌های خونی پس از 3 ساعت انکوباسیون با غلظت‌های مختلف میریستین، با Mµ10 اندوسولفان برای 24 ساعت انکوبه شدند. سپس جهت ارزیابی تولید میکرونوکلئوس در لنفوسیت‌های دو هسته‌ای مهار شده در سیتوکینز، لام تهیه شد و با میکروسکوپ نوری بررسی شد. سپس با استفاده از نرم‌افزار PRISM و آزمون ANOVA (posttest: Tukey)، مقادیر مختلف میانگین‌ها با هم مقایسه شد.

یافته‌ها: انکوبه کردن نمونه‌های خونی با اندوسولفان موجب القای ژنوتوکسیسیته در لنفوسیت‌ها شده و مجاور نمودن سلول‌ها از قبل با میریستین به مقدار قابل توجهی تعداد میکرونوکلئوس‌ها را کاهش می‌دهد (01/0>p). نتایج این مطالعه نقش موثر میریستین به عنوان عامل محافظتی در برابر ژنوتوکسیسیته حشره‌کش اندوسولفان را نشان می‌دهد.

استنتاج: میریستین به عنوان آنتی ژنوتوکسیک قوی در برابر آسیب‌های DNA ناشی از اندوسولفان آشکار شد که می‌تواند حاصل مکانیسم به دام اندازی و اسکاونجری رادیکال‌های آزاد و جلوگیری از اثرات مخرب آن‌ها باشد. از آن‌جا که میریستین یک ترکیب طبیعی و بدون خطر می‌باشد، از آن می‌توان به عنوان یک مکمل جهت محافظت افراد در برابر مخاطرات شیمیایی و محیطی سود جست.

متن کامل [PDF 590 kb]   (2106 دریافت)    
نوع مطالعه: گزارش کوتاه | موضوع مقاله: سم شناسی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb