دوره 35، شماره 251 - ( آذر 1404 )                   جلد 35 شماره 251 صفحات 264-253 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

mahjoub F, Azad Manjiri M, Ghazanfari S M, Farahmand S K, Salari R. A Comprehensive Review of the Therapeutic Applications of Cynodon dactylon in Persian Medicine and Contemporary Scientific Research. J Mazandaran Univ Med Sci 2025; 35 (251) :253-264
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-22353-fa.html
محجوب فاطمه، آزاد منجیری محمد، غضنفری سید مجید، فرهمند سید کاظم، سالاری روشنک. مروری جامع بر کاربردهای درمانی گیاه ثیل (Cynodon dactylon) در طب ایرانی و یافته‌های علمی نوین. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1404; 35 (251) :253-264

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-22353-fa.html


چکیده:   (25 مشاهده)
سابقه و هدف: گیاه ثیل (Cynodon dactylon) یکی از مهم‌ترین داروهای گیاهی مورد استفاده در طب ایرانی است که به دلیل آثار درمانی بخش‌های مختلف آن، از دیرباز در درمان بیماری‌های گوناگون به کار رفته است. مطالعات اخیر نیز اثرات دارویی گسترده‌ای را در این گیاه نشان داده‌اند. این مقاله مروری جهت واکاوی یافته‌های گذشته و حال درباره گیاه ثیل، به منظور تبیین جایگاه واقعی آن از پزشکی کهن تا تحقیقات نوین و ترسیم افق‌های آینده برای پژوهش‌های کاربردی نگارش شده است. بدین منظور کاربردهای سنتی، ترکیبات فیتوشیمیایی و فارماکولوژی این گیاه از منابع معتبر طب ایرانی تا تحقیقات جدید، مورد پژوهش قرار گرفت. اطلاعات این مقاله مروری از متون معتبر طب ایرانی در قرون گذشته شامل الحاوی، قانون در طب، الصیدنه فی‌الطب و سایر منابع استخراج شد. همچنین پایگاه‌های داده الکترونیکی نظیر Web of Science، Science Direct، PubMed، EMBASE، Scopus، EBSCO، Google Scholar،SID  و IranMedex جستجو شدند. نتایج نشان داد در منابع طب ایرانی خواص متعددی در زمینه اثرات گوارشی و ادراری-تناسلی برای این گیاه برشمردند. گیاه ثیل حاوی ترکیبات زیست ‌فعال متنوعی شامل کربوهیدرات‌ها، پروتئین‌ها، ترپنوئیدها، فلاونوئیدها، آلکالوئیدها و ترکیبات فنلی است که در برگ، ساقه، ریشه و ریزوم آن شناسایی شده‌اند. مطالعات فیتوشیمیایی حضور کاروتنوئیدها، ساپونین‌ها، گلیکوزیدها، اسید پالمیتیک، فیتواسترول‌ها و اسانس‌های فرّار را تأیید کرده‌اند. این گیاه در درمان سنگ‌های کلیوی، بیماری‌های گوارشی، ترمیم زخم‌های پوستی و التیام جراحات کاربرد دارد. همچنین خواص آنتی‌اکسیدانی، ضدالتهابی، ضدمیکروبی و ضددیابتی آن گزارش شده است. گیاه ثیل به‌واسطه خواص درمانی فراوان خود، می‌تواند در درمان بسیاری از بیماری‌ها مورد استفاده قرار گیرد.
 
متن کامل [PDF 950 kb]   (17 دریافت)    
نوع مطالعه: مروری | موضوع مقاله: طب سنتی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb